มองโลกในแง่บวกอาจเป็นเพียงเรื่องเหลวไหล
เคยได้ยินเรื่อง R
When Generalist telling a story…
เคยได้ยินเรื่อง R
จุดเด่นที่ทำให้มนุษย์ก้าวมาเป็นผู้ควบคุมกฏในโลกได้นั่นคือ จินตนาการ
ไม่ว่าจะเป็นการจินตนาการถึงสิ่งที่สัมผัสไม่ได้เช่น นิทาน ศาสนา วิญญาณ
หรือสิ่งที่เป็นเรื่องที่ยังมาไม่ถึง เช่น อนาคต
สิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์สามารถมีชีวิตอย่างกระตือรือล้น มีเป้าหมาย
และพร้อมจะทำอะไรที่พัฒนาทั้งตัวเองและมวลมนุษยชาติไปข้างหน้าได้เพราะเชื่อว่า พรุ่งนี้ที่ดีมีอยู่
สิ่งนั่นเรียกสั้น ๆ ว่า “ความหวัง”
จำไม่ได้ว่าเคยเขียนเรื่องแบบนี้ไปหรือยัง แต่ถ้าเขียนแล้วก็ยังอยากจะเขียนอยู่
EP 70 นี่หายไปนานมาก
ถ้าวันนี้ผมบอกว่าคุณไม่ได้เป็นคุณละ?
ลองสมมติเล่นๆ ว่าถ้าเราไม่ได้เกิดมาที่ครอบครัวนี้ที่นี่ แต่เกิดไปอยู่ที่อันแสนไกลในซีเรีย หรือเกิดที่ประเทศคองโกที่ได้ชื่อว่ายากจนที่สุดในโลกในสภาวะที่แค่คิดว่าจะหาอะไรกินเข้าเพื่อให้ยังรอดอยู่ในวันพรุ่งนี้ก็ยังเป็นเรื่องไกลเกินฝัน หรือเกิดในครอบครัวกะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่กลางป่าที่เป้าหมายของชีวิตคือการได้สัญชาติของสักประเทศ…
นชีวิตคนคนหนึ่งเต็มไปด้วยความสูญเสียมากมาย …
ในวัยเยาว์เราแค่สูญเสียของรักเล็กๆน้อยๆ เราก็ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนว่าเราสูญเสียโลกทั้งใบ แต่เมื่อเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆเราเริ่มเคยชินกับความสูญเสีย ความสูญเสียเดิมๆที่เคยทำให้เราจะเป็นจะตายนั้นกลับมีน้ำหนักในหัวใจเราลดลงอย่างน่าตกใจ
นี่เป็นประโยคที่ จอร์จ คลูนีย์ที่รับบทเป็นตัวเองในภาพยนต์เรื่อง Up in the Air (2009) พูดอยู่หลายครั้ง
จากการเฝ้าดูข่าวต่างๆตามกระแสมานานพอสรุปออกมาแบบโง่ๆได้ราวๆนี้
เมื่อการมีตัวเลือกอย่างไม่สิ้นสุดกลายเป็นเรื่องแย่ๆ
รู้ตัวอีกทีเราก็มาไกลเกินกว่าคำว่า “เราไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป” มาอย่างมากมาย