ลืมตอนเก่าๆไปแล้วใช่ไหม? คลิกกลับไปอ่านสิ
Kilimanjaro (บทเริ่ม)

Kilimanjaro (Moshi town)

Kilimanjaro (ป่าแอฟริกาในจินตนาการ)

Kilimanjaro (day 3: Shira ในสายหมอก)

Kilimanjaro (day 4: เหน็บหนาวและยาวนาน)

Kilimanjaro (day 5 : ข้าม the wall สู่ปากปล่องของปลายทาง)

เคยดูสารคดีที่เกี่ยวกับแอฟริกาไหม?

ถ้าคุณเคยดูน่าจะเจอภาพแบบเดียวกับผม คือทุ่งหญ้าสะวันนาร้อนๆแล้งๆ กว้างๆ มีม้าลายนอนเกลื่อนๆ ยีราฟยืดคอกินยอดไม้, จิงโจ้, ฮิปโป, สิงโตวิ่งไล่กาเซลไปมา

---

วันนี้เราจะเริ่มเดินเป็นวันแรก
โดยเราเริ่มเดินจากสถานที่ที่ชื่อว่า Machame gate(มาชาเม่ เกต)
ซึ่งแน่นอนว่าผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานที่นี้เลย เอาจริงๆแล้วตอนไปก็แทบไม่ได้หาข้อมูลอะไรเลยได้แต่ ถามๆเอาจากไกด์ (สมกับเป็น stupid tourist จริงๆ)

น่าแปลกที่มาชาเม่เกตนั้นอากาศเย็นกว่าที่เมือง Moshi มากมาย ขนาดต้องควักเอาเสื้อกันลมมาใส่
เท่าที่รู้วันนี้เราจะต้องเดินไปที่ Machame camp ระยะทาง 11 km ใช้เวลาเดิน 5 ชั่วโมง

….. เวลาผ่านไปเนิ่นนานแต่เราก็ยังไม่ได้เริ่มเดิน ทีมไกด์ของเรายังคงรออะไรบางอย่าง เข้าใจว่าลูกหาบของเรายังมาไม่ครบทำให้เริ่มเดินไม่ได้

เวลาบ่าย 2 เราเริ่มให้สัญญาณกับไกด์ว่าเรารอต่อไปไม่ได้แล้วนะ เพราะถ้าเดิน 5 – 6 ชั่วโมงจริงเราจะไปถึงแคมป์ดึกเกินไปและไม่ใช่ทุกคนที่สามารถเร่งเดินได้

รอไปได้ซักพักฟ้าเริ่มครึ้ม เพียงไม่นานฝนก็ตกลงมาอย่างไม่บันยะบันยัง ดีที่ทุกคนเตรียมความพร้อมมาเจอกับสภาพอากาศทุกรูปแบบอยู่แล้วเลยมีพร้อมทั้งเสื้อกันฝนและร่ม รออยู่จนบ่าย 3 กว่าๆ ไกด์และทีมลูกหาบเราจึงพร้อมเดิน …….

เพียงแค่ 100 เมตรแรก….
ป่าของ Kilimanjaro กลับทำให้ผมประหลาดใจมาก

ลูกหาบที่นี่หาบได้ประมาณ 15 – 20 kg ไม่เยอะเท่าเนปาลแต่ท่าหาบนี่ได้ใจมาก

ตลอดทางเป็นป่าฝนที่อากาศร่มรื่นสบายทางค่อนข้างราบ มีเนินชันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ที่สวยอย่างน่าประหลาดอีกอย่างคือยอดไม้ที่นี่ แผ่ออกมาแต่ไม่ชนกันทิ้งช่องว่างไว้สวยงามราวกับว่าต้นไม้เหล่านั้นพยายามลากลายเส้นไปบนผืนฟ้าอย่างตั้งใจ จนละสายตาไปจากมันไม่ได้

จำไม่ได้ว่าผมเอ่ยคำว่า “สวย” ไปกี่ครั้งแต่ก็มากพอที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกรำคาญตัวเอง
พืชพันธ์เป็นป่าฝนแถบเส้นศูนย์สูตรแบบที่เมืองไทยมีแต่ถูกอนุรักษ์ไว้อย่างดีมากๆ ทั้งที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว

เดินไปได้ราวๆ 3 ชั่วโมงฝนก็เริ่มถล่มลงมา พร้อมกับป่าที่เปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง…
พ้นจากป่าฝนดิบชิ้นที่มีความหลากหลายของชีวิตมาเจอกับ moorland ซึ่งส่วนใหญ่เป็นต้นไม้เตี้ยๆและทุ่งหญ้า ซึ่งแคมป์ของเราคืนนี้เป็นรอยต่อระหว่างป่าฝนและ moorland (ไม่แน่ใจว่ามีคำภาษาไทยใช้ไหม)

เดินต่อไปได้อีกเพียงแปบเดียวก็เจอกับแคมป์พร้อมกับอีมที่มาถึงก่อนได้ซักพักแล้วยืนเล็มน้ำฝนอยู่

ยังไม่มีใครมาถึงและไม่รู้จะไปไหน เราจึงหนีไปหลบฝนและลมอยู่ที่บ้านของแรนเจอร์
เมื่อไปถึงเจ้าหน้าที่ถามถึงไกด์ของพวกเรา(ซึ่งแน่นอนว่าเดินตามอีมมาไม่ทัน) และเตือนพวกเราว่าห้ามห่างไกด์เด็ดขาดและเพิ่งรู้ว่าที่นี่เค้าห้ามนักท่องเที่ยวไปไหนมาไหนลำพัง (อาจจะห่วงเรื่องอันตราย)

วันนี้เดินไปประมาณ 11 km ใช้เวลาไป 3 ชั่วโมงครึ่ง

สรุป VDO วันแรก