ในชีวิตคนคนหนึ่งเต็มไปด้วยความสูญเสียมากมาย …
ในวัยเยาว์เราแค่สูญเสียของรักเล็กๆน้อยๆ เราก็ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนว่าเราสูญเสียโลกทั้งใบ แต่เมื่อเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆเราเริ่มเคยชินกับความสูญเสีย ความสูญเสียเดิมๆที่เคยทำให้เราจะเป็นจะตายนั้นกลับมีน้ำหนักในหัวใจเราลดลงอย่างน่าตกใจ
โดยไม่ทันสังเกตุบางครั้งมันกลายเป็นแค่ความเสียดายเล็กๆ ไปจนถึงความโกรธแค้นที่เข้ามาแทนที่ความเสียใจด้วยซ้ำ …
จริงๆถ้าพิจารณาให้ลึกความทุกการสูญเสียที่เกิดขึ้นในชีวิตมันจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนผ่าน (Transform) เราให้เกิดตัวตนใหม่เล็กๆขึ้นมา เมื่อการสูญเสียนั้นเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าทีละนิด กว่าจะรู้ตัวเราก็กลายเป็นผีเสื้อตัวใหม่ที่มีความต้านทานที่แข็งแรงพอและพร้อมที่จะบินไปในสังคมอันโหดร้ายนี้แล้ว
แต่บางการสูญเสียก็ยิ่งใหญ่รุนแรงพอที่จะเหวี่ยงเราให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันทันที บางครั้งเป็นการสูญเสียที่เกิดขึ้นแบบต่อเนื่องจนเกิดภาวะการต่อสู้หรือยอมจำนน (Flight or Fight) การสูญเสียแบบนี้ทำให้เกิดตัวตนใหม่แบบทันทีทันใด เป็นการเปลี่ยนผ่านแบบที่ยากลำบากที่สุด เหมือนปูเสฉวนที่มันเติบโตจนใหญ่เกินกว่าเปลือกของมันจนมันต้องออกมาหาเปลือกใหม่แต่ก็ยังไม่สามารถหาเปลือกใหม่ที่เข้ากับมันได้
อยากให้ดูวีดีโอข้างบนจริงๆนะ ของ BBC ทำได้สวยและน่าสนใจมาก (ปูเสฉวนต่อคิวกันเปลี่ยนเปลือก)
ช่วงขณะนั้นของชีวิตจึงเปราะบางมาก เราอาจต้องเผชิญกับความรู้สึกอันแปลกประหลาดที่กดเราให้ตกต่ำลงเหมือนเป็นสวะที่ลอยไปตามกระแสน้ำ หรือความกลัวของการไร้ซึ่งสภาวะของตัวตนที่เราเคยยึดถือมันและหลบอยู่ภายใต้ตัวตนนั้นมาทั้งชีวิต เราอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องการจะทำอะไร ไม่สามารถควบคุมความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามาได้
ทั้งๆที่ความรู้สึกนั้นถ้ามองจากสายตาคนนอกมันอาจเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย หรือทั้งๆที่เราเข้าใจทุกๆเหตุผลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รู้ที่มาที่ไปเข้าใจมันทั้งหมด แต่ก็ไม่อาจจะต่อต้านมันได้เหมือนกลับกลายไปเป็นเด็กๆที่ร้องไห้เพราะของรักถูกแย่งชิงไป แล้วยิ่งถ้าเราเป็นคนมีเหตุผลเรียนรู้โลกมาเยอะเท่าไหร่เราจะยิ่งพยายามบอกตัวเองว่า…
นี่เป็นเรื่องปกติ นี่เป็นเรื่องปกติ
ซึ่งยิ่งทำให้เราเปราะบางเข้าไปใหญ่ เหมือนปูเสฉวนที่แทนที่จะหาเปลือกใหม่แต่เรากลับเชื่อว่าการไม่มีเปลือกนั้นแข็งแรงดีแล้ว
นั่นยิ่งเป็นการเพิ่มความบาดเจ็บไปอย่างเท่าทวี ช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านเหล่านี้นั้น อาจกินเวลานานหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือหลายเดือน การจะข้ามพ้นช่วงเวลาเหล่านี้ไปได้อย่างเร็วที่สุดคือ การยอมรับซึ่งความอ่อนแอไร้กำลังของตัวเอง แล้วมองหาโอกาสใหม่ๆ ที่เข้ากันได้กับตัวตนใหม่ที่เติบโตขึ้นของเรา
คราวนี้เราจะมองหาเปลือกที่เหมาะกับเราที่เติบโตขึ้น เข้าใจความเจ็บปวดและผิดพลาดจากเปลือกเก่าๆ นอกจากนี้เปลือกใหม่ๆเหล่านี้จะทำให้เรารู้สึกเหมือนผ่านการเติบโตกลับสู่สภาวะการเปิดรับสิ่งใหม่ๆเข้ามาซึ่งยิ่งไปเร่งเร้าอัตราการเติบโตของจิตวิญญาณเพิ่มเข้าไปอีก
และสุดท้ายวงจรชีวิตของการสุญเสียและการเติบโตนี้จะเวียนมาใหม่อีกครั้ง เตรียมใจให้พร้อมรับกับความอ่อนแอที่มีและตัวตนใหม่ที่จะทำลายตัวตนเก่าๆของเราไปด้วย
และในทุกความสูญเสียของเรา เราจะมองเห็นโอกาสใหม่ๆผุดขึ้นมา และไม่น่ากลัวเท่าเดิมอีกต่อไป..