Posted by พอดีเพิ่งผ่านครบรอบการสอนครบ 8 ปีมาพอดี ในฐานนะที่เป็นนักเรียนมากว่า 20 ปี เป็นคนสอนมาเกิน 8 ปี และเป็นนักเรียนรู้ตลอดชีวิต อยากมาบ่นเรื่องของการเรียนกันหน่อย
ตลอดเวลาที่เรียนและสอนมาพบว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดของการเรียนรู้คือเวลา….
ลองนึกภาพของเราไปกวดวิชาแบบเร่งด่วนใน 1 สัปดาห์ข้อมูลอันล้นหลามที่ถาโถมเข้ามาจากผู้สอน เรารับมาได้กี่% และมันยังคงเหลืออยู่ในหัวเราตอนนี้อีกกี่ %
การเรียนรู้ที่ดีต้องมีเวลาต่อจำนวนเรื่องที่ต้องเรียนรู้มากพอ ค่อยๆเรียนรู้และซึมซาบมันแล้วมันจะอยู่กับเราไปแบบที่ไม่มีวันหายไปไหน และมีเวลาพักให้มันตกผลึกเสียบ้าง ความสนุกอาจมีผลต่อการเรียนรู้น้อยกว่าเวลาที่มากพอด้วยซ้ำ
การศึกษาไม่ใช่การเติมน้ำลงในถังแต่เป็นการจุดไฟ!
กำลังใจหรือความต้องการเรียนน่าจะเป็นส่วนสำคัญอย่างมากอีกอย่างที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ เราไม่สามารถเติมน้ำลงในถังที่มีรอยรั่วฉันใด เราก็ไม่สามารถสอนให้คนที่ไม่อยากรู้รู้ได้ฉันนั้น
เอาเวลาที่ใช้ในการพยายามใส่ข้อมูลปริมาณมหาศาลไปใช้ในการกระตุ้นให้เกิดความอยากเรียนรู้ได้ผลกว่ามาก ถ้าจุดไฟสำเร็จการเรียนรู้จะเกิดขึ้นทุกที่ไม่ใช่แค่ในห้องเรียน
แต่สิ่งที่คอยดับไฟการเรียนรู้คือการวัดผล เราพยายามจะวัดผลการเรียนรู้ให้ได้โดยสร้างข้อสอบขึ้นมาเพื่อเทียบผู้เรียนกับคนอื่นๆ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่การศึกษาจะทำต่อคนคนนึงได้
แต่การสอบเป็นการวัดผลที่มักง่ายที่สุดที่ผู้วัดผลสามารถวัดได้แบบไม่เหนื่อยมาก และไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย
การวัดผลที่ดีควรจะวัดการพัฒนาของตัวเองเทียบกับตัวเองมากกว่า
ส่วนผู้สอนมีหน้าที่ช่วยตรวจสอบพัฒนาการและแนะนำแนวทาง โดยต้องเคารพผู้เรียนด้วย !
Fact > Experience > Knowledge > Wisdom
สิ่งที่อ่านสิ่งที่เรียนมาเป็นได้แค่ Fact
จะพัฒนาเป็น Experience ได้ต้องผ่านการคิดหรือลองของผู้เรียนมาก่อน
และเมื่อ Experience ผ่านกาลเวลา ผ่านการใช้งานไปมันจะตกตะกอนกลายเป็น Knowledge
เมื่อ Knowledge ผ่านการเวลา ผ่านประสบการณ์อื่นๆ ผ่านการสอนหรือส่งต่อ มันจะกลายเป็น Wisdom
การสอนเลยกลายเป็นการพัฒนาความรู้อย่างดีที่สุดอย่างหนึ่ง….
Generalist Story 