เราอยู่ในยุคที่เทคโนโลยีมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วที่สุด ยุคหนึ่ง

แน่นอนว่าเทคโนโลยีเหล่านี้เกิดมาเพื่อแก้ปัญหาให้เรา เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับเราโดยหวังว่าเราจะมีชีวิคที่ดีขึ้นกว่าในอดีต มีเวลามากขึ้น ทำเรื่องต่างๆให้เสร็จได้เร็วขึ้นและเปิดโลกการรับรู้ของเราให้กว้างขวางขึ้นกว่าแต่ก่อน

ว่าแต่มันจริงไหม?

---

 

ย้อนกลับไปในสมัยยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม เริ่มมีการนำเอาเครื่องจักรมาใช้ทุนแรงงานมนุษย์ เราลดเวลาทำงานลงจาก 16 ชั่วโมงต่อวัน เหลือเพียง 8 ชั่วโมงต่อวันด้วยแนวโน้มนี้ในสมัยนั้นมีการคาดการว่าเวลาทำงานของผู้คนจะลงลดเรื่อยๆด้วยเทคโนโลยีที่มี จนในที่สุดเราจะทำงานแค่ 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์….

150 ปีผ่านไป ผู้คนยังคงทำงาน 8 ชั่วโมง + OT + เวลาในท้องถนนราว 12 ชั่วโมงต่อวันอยู่ดี

มามองในด้านเทคโนโลยีปัจจุบันบ้าง เรามี Internet ที่ช่วยให้เราเข้าถึงข้อมูลอะไรก็ได้ในโลกอย่างง่ายดายแค่พลิกข้อมือแล้วหันจอเล็กๆนั่นเข้าหาตัว

แต่เรากลับถูก social media และ search engine อันชาญฉลาดบีบเราให้อยู่ในพื้นที่แคบๆของความสนใจ โดยมันทำตัวเป็นผู้ช่วยที่แสนดีคอยคัดกรองเอาเนื้อหาที่เราอยากรู้ เนื้อหาที่เราสนใจมาให้เราดูเท่านั้น (+ด้วยโฆษณาอีกนิดหน่อยที่น่าจะตรงจริตเรา) เราชอบไปดูเรื่องอะไรจะทำเสนอเรื่องนั้นบ่อยขึ้น เราคุยกับใครก็จะส่งข้อมูลคนในมาปรากฏในการรับรู้ของเรา

มิพักถึงการที่เรามีระบบคัดกรองที่สามารถปัดคนที่เราไม่ชอบ ความเห็นที่ไม่ตรงจริตเราออกจากหน้าการรับรู้ของเราได้ โลก internet อันกว้างใหญ่เลยถูกตีกรอบให้เหลือเท่าการรับรู้ของเรา

ในอีกด้านหนึ่งข้อมูลที่พรั่งพรูมากมายล้นทะลักจนเราไม่รู้ว่าควรจะเริ่มที่ไหน ใน Facebook save, line keep, bookmark หรือใน note จึงเต็มไปด้วยข้อมูลมากมายที่ขอแปะเอาไว้ก่อนเดี๋ยวจะมาอ่านทีหลัง

ถ้ามีเวลานะ….

ซึ่งเวลานั้นไม่เคยมาถึง….

ระบบอำนวยความสะดวกอื่นๆ เช่น auto fill, auto correct ก็ช่วยลดเวลาในการพิมพ์ของเราได้ จนเราแทบจำไม่ได้ว่าจริงๆคำต่างๆนั้นสะกดยังไงกันแน่ ที่แน่ๆมันแก้คำผิดให้เราอยู่แล้ว

เราแทบไม่ต้องดูแผนที่ ไม่ต้องอ่านโบชัวร์ทุกอย่างผ่านมือถือที่เราใช้

ลามไปถึงชีวิตที่สะดวกสบายที่แทบไม่ต้องรออะไร ไม่ต้องอดทน ถ้าไม่อยากไปก็แค่ส่งข้อความไปเลื่อนนัด… ง่ายแค่นี้เอง

สุดท้ายแล้วชีวิตเราได้อะไรกลับมา?
เรายังคงทำงาน 8 ชั่วโมงหรือมากกว่าเหมือนเดิม ชีวิตเรายังคงวุ่นวายไม่ต่างจากตอนที่ไม่มีเครื่องมือเหล่านี้โดย productivity อาจจะไม่ได้ต่างกันอย่างมีนัยยะสำคัญ

เครื่องมือเหล่านี้ทำให้เราได้เวลาที่ควรจะต้องเสียไปกลับมา ในทางตรงข้ามมันก็ช่วงชิงเวลาและความอดทนของเราไปเหมือนกัน

แต่แน่นอนว่าถ้าให้เลือก ผมก็ยังคงเลือกชีวิตที่มีมือถือมีอินเตอร์เน็ตอยู่ดี!