ปี 2553 เป็นครั้งแรกที่ข้าพเจ้าเริ่มเขียนจดหมายถึงตัวข้าพเจ้าเองในปีหน้า เพื่อบันทึกการมองตัวเองอย่างตรงไปตรงมา ประเมินและกำหนดทิศทางในการดำเนินชึวิตในปีถัดๆไป

     เวลาย้อนกลับไปอ่านก็สนุกดี และได้เห็นภาพการเปลี่ยนแปลง เรื่องราว และเหตุการณ์ที่ผ่านมาร้อยเรียงกันอย่างเป็นระเบียบดี และแน่นอนว่ามันช่วยขัาพเจ้าทบทวนตัวเองได้เป็นอย่างดี

ปี 53 -54 ชีวิตข้าพเจ้าวนเวียนอยู่แต่กับการทำงาน ทำอย่างไรให้ทำงานได้ดี การเรียนรู้อย่างบ้าคลั่ง

ปี 55 ผลจากการเรียนรู้อย่างบ้าคลั่งชีวิตเริ่มลงตัว ดีเกือบทุกอย่าง

ปี 56 ชีวิตเริ่มเกิดคำถามกับตัวเองถึงเรื่องงาน เรื่องชีวิต, เริ่มออกกำลังกาย

ปี 57 ชีวิตเริ่มเบนเข็มไปค้นหาความหมายของชีวิต มองหาความสุข, เป็นปีแรกที่ใช้ keyword ในการดำเนินชีวิต (keyword คือ Mediocrity is no an Option)

ปี 58 อารมณ์เริ่มตกตะกอน เริ่มโต เริ่มเรียนรู้ที่จะมีความสุข (keyword คือ ความแตกต่าง)

ปี 59 แคร์คนน้อยลง มองตัวเองชัดขึ้น (keyword คือ ตรงไปตรงมา)

      ส่วนปีนี้ข้าพเจ้ากระเหี้ยนกระหือรือเหลือเกินที่จะได้คุยกับท่านอีกครั้งอย่างตรงไปตรงมา จากเรื่องของการประเมินตัวเองกลายเป็นประเพณี และกลายเป็นความสนุกของข้าพเจ้าอย่างหนึ่งไปเสียแล้ว…

ปีนี้ของข้าพเจ้าแบ่งเป็น 2 ส่วนได้เลยคือช่วง 7 เดือนแรกกับ 5 เดือนหลัง

     ช่วงแรกธีมของปีคือการออกไปลองทำ ปีนี้ลองทำอะไรใหม่ๆหลายอย่างลองเดินทางไปที่ใหม่ๆ ทดลองเรื่องใหม่ๆ แม้ว่าจะมีหลายๆอย่างที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำซักทีเพราะกลัวความไม่สมบูรณ์อย่างการจัด podcast แต่ก็มีจุดเปลี่ยนที่ทำให้ต้อง หยุด และกลับมาทบทวนตัวเองในช่วงหลังของปีจนเป๋ไปหลายเดือนเหมือนกัน และกลายเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตที่มีเป้าหมายใหม่ๆแทน

เอาละถึงช่วงหลักตามธรรมเนียมเสียที บ่นมาเยอะแยะไหนลองประเมินดูตัวเองหน่อยเป็นไง

– เป้าหมายด้านเสริมสร้างคุณภาพชีวิต (6/10) คุณภาพชีวิตค่อนข้างลงตัว จัดการชีวิตตัวเองดีขึ้น ทั้งการนอนการออกกำลังหรือแม้แต่สภาพที่อยู่ หรืออย่างน้อยก็เข้าใจว่าทำไมชีวิตถึงได้ห่วยแบบมีเหตุผล ชีวิตเริ่มลงตัวว่าจะเป็นคนยังไง

– เป้าหมายในงาน (5/10) งานลงตัวแบบ ไม่ค่อยลงตัวคือมีทั้งทรมานเพราะกินเวลาส่วนตัวไปเยอะและส่งมอบงานที่ไม่ดีออกไปหลายงาน บางอย่างก็เป็นข้อจำกัดทางธุรกิจจริงๆ, งานส่วนตัวลูกค้าหดหายไปหมดและหลายๆอย่างตรงไปตรงมาไม่ได้

– เป้าหมายในด้านการเรียนรู้ (6/10) เป็นปีที่มีการต่อยอดการเรียนรู้ออกไปค่อนข้างเยอะ และมีศาสตร์ใหม่ๆจ่อคิวมาให้เรียนรู้เยอะเลย แต่นั่นแหละคือปัญหา เพราะเมื่อมีเรื่องให้ต้องเรียนรู้เยอะ สมองมันกลับเลือกที่จะหนีปัญหาโดยการกองทุกอย่างเอาไว้ใน keep ก่อน และสุดท้ายก็ไม่ค่อยได้เรียนรู้สิ่งที่ควรเรียนรู้จริงๆ บางอย่างก็ติดปัจจัยด้าน เวลาและทุนเหมือนกัน

– เป้าหมายด้านเศรษฐกิจ (4/10) ลูกค้าหดหาย การเงินหมุนเดือนชนเดือนตลอดเวลา แถมใช้เงินเยอะเกินกว่าที่คิดไว้ ดีที่เริ่มมีเงินเก็บออมบ้างและได้เงินมาในช่วงจังหวะพอดีตลอด ปีหน้าควรเลิกพฤติกรรมพวกนี้ได้แล้ว

– เป้าหมายด้านจิตใจ (8/10) ถึงแม้จะเฟลไปบ้างช่วงปลายปี แต่ก็กลับมาฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว เข้าใจชีวิตอย่างที่มันเป็นเข้าใจเรื่องเลวๆที่เกิดขึ้นในชีวิตจนมันกลายเป็นความเลวสีจางๆ เข้าใจพื้นฐานของมนุษย์

– เป้าหมายด้านสุขภาพ (9/10) คล้ายกับปีก่อนๆ คือแทบไม่มีเจ็บป่วยจริงจังเลย ความเจ็บป่วยมักมากับการทำร้ายตัวเองด้วยการไม่นอนเสียมากกว่า ในขณะที่ด้านร่างกายแทบไม่มีเจ็บปวดเพิ่มเติมเลย

– เป้าหมายด้านสังคม (4/10) เริ่มมีการฟื้นความสัมพันธ์กับเพื่อนๆมากขึ้น แม้จะเป็นสัมพันธ์ห่างๆแต่ก็รู้ว่ายังคงมีชีวิตอยู่ก็พอ จริงๆการมีเพื่อนมันก็เท่านี้แหละ

     ปีนี้ชีวิตมีเรื่องตื่นเต้นเยอะเกินไปแล้ว ถ้าเป็นกราฟคงขึ้นสุดลงสุด แต่พอเข้าใจได้มากๆไอ้ที่ขึ้นสุดก็ลงมาเร็วไอ้ที่ลงสุดก็กลับมาปกติเร็วเหมือนกัน ปีหน้าคงเป็นปีที่ไม่มีเรื่องตื่นเต้นเยอะแยะ อะไรที่ทำอยู่แล้วจะทำต่อไปแต่ achievement ท้าทายสุดๆเพราะยกเอาเรื่องที่ไม่เคยทำสำเร็จมาเป็นธีมของปี

    ขอให้ปีหน้าท่านจงนำเอาบทเรียนและความเข้าใจในปีนี้ไปจัดสรรเวลาให้เหมาะนะท่านนะ ข้าพเจ้าหวังว่าปีหน้าท่านจะสามารถหยอดความตั้งใจทำทีละเล็กละน้อยทำสิ่งที่คาดหวังให้สำเร็จและเข้าอกเข้าใจความล้มเหลวผิดพลาดอย่างที่ท่านเข้าใจมาในปีนี้นะ

02 มกราคม 2561